ΙΟΥΔΗΘ

LOPE DE VEGA

ΙΟΥΔΗΘ

Αιμάσσων, απ’ την κλίνη κρέμεται ο ώμος

ο δεξής του άγριου τύραννου, που, μάταια,

κάτω απ’ της Βηθουλίας τα τείχη, βέλη

στον ουρανό, κι ενάντια του, ακοντούσε.

Ζαρωμένη φριχτά απ’ το ζερβί χέρι

της σκηνής η πορφύρα, την απαίσιαν

όψη έδειχνε του φοβερού κορμιού του,

που παγωμένο πτώμα είναι πια τώρα.

Τη γερή πανοπλία κρασί ρυπαίνει,

κούπες, τραπέζι, χάμου· κι οι υπηρέτες

τόσου κακού, οι φρουροί κοιμούνται ακόμη.

Και στα τείχη, ψηλά, στεφανωμένη,

απ’ του Ισραήλ το λαό, η αγνή Εβραία,

με, τρόπαιον απαστράπτον, το κεφάλι.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Νέα Εστία», έτος ΛΣΤ΄, τ. 72, τχ. 845, 15.9.1962, σελ. 1302.

**********************

JUDIT

Cuelga sangriento de la cama al suelo
el hombro diestro del feroz tirano,
que opuesto al muro de Betulia en vano,
despidió contra sí rayos al cielo.

Revuelto con el ansia el rojo velo
del pabellón a la siniestra mano
descubre el espectáculo inhumano
del tronco horrible convertido en hielo.

Vertido Baco, el fuerte arnés afea
los vasos y la mesa derribada,
duermen las guardas, que tan mal emplea;

y sobre la muralla coronada
del pueblo de Israel, la casta hebrea
con la cabeza resplandece armada.