ALDA MERINI
Ο ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ
Ήμουν πουλί
με κοιλιά λευκή και ευαίσθητη,
και κάποιος μού έκοψε το λαιμό
να γελάσουμε –
μακάρι νά ’ξερα κι εγώ.
Ήμουν ένας άλμπατρος μεγάλος
και τραβέρσωνα τις θάλασσες.
Και κάποιος μου έκοψεε στη μέση το ταξίδι,
κι ούτε ακούστηκε κουβέντα.
με κοιλιά λευκή και ευαίσθητη,
και κάποιος μού έκοψε το λαιμό
να γελάσουμε –
μακάρι νά ’ξερα κι εγώ.
Ήμουν ένας άλμπατρος μεγάλος
και τραβέρσωνα τις θάλασσες.
Και κάποιος μου έκοψεε στη μέση το ταξίδι,
κι ούτε ακούστηκε κουβέντα.
Μα ακόμα και πεσμένη στο χώμα
τώρα τραγουδάω για σένα
τα δικά μου τραγούδια της αγάπης.
τώρα τραγουδάω για σένα
τα δικά μου τραγούδια της αγάπης.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΕΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΥΡΙΕ ΚΕΝΤΡΩΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφή