Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ

ROBERTO BOLAÑO (1953-2003) 


Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Είδαμε μια γυναίκα μελαχρινή να χτίζει τον γκρεμό.
Δεν της πήρε παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο,

όπως την εκάρφωνε το κοντάρι του ήλιου. Σαν
τα πληγωμένα βλέφαρα του θεού, το παιδί που επίτηδες βγήκε
από την ατελείωτη δική μας παραλία. Η ελληνίδα, η ελληνίδα,
έλεγαν και ξανάλεγαν οι πουτάνες της Μεσογείου, η αύρα

η ηγεμονική: αυτή που αυτοδιευθύνεται σαν άλλη φάλαγγα
μαρμάρινων αγαλμάτων, λεκιασμένη με αίμα και βούληση,
σαν σχέδιο διαβολικό και χαμογελαστό, κρατημένο από τον ουρανό
και από τα μάτια σου. Αποστάτισσα των πόλεων και της Πολιτείας,
όταν πιστέψω πως όλα έχουν πια χαθεί, θα εμπιστευθώ τα μάτια σου.
Όταν η παραμυθητική μας ήττα θα μάς πείσει για το άχρηστο
που σημαίνει συνεχίζω παλεύοντας, εγώ τα μάτια σου μόνο

   θα εμπιστεύομαι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.