ΛΟΓΟΣ

VLADIMIR JANTUS CASTELLI

ΛΟΓΟΣ

δεν μιλάω δεν λέω τίποτα ποτέ για τον λόγο τον από καταβολών

γι’ αυτόν τον πόνο δίχως σχήμα και μορφή

που μας σουβλίζει από μέσα

του παντός την Αρχή

ακόμα ακούγεται

ο αντίλαλος

των αναλωμένων

των ροκανισμένων

των μόλις προσφάτως ανακαλυφθεισών συλλαβών

γκρεμότοπος

απ’ όπου τινάζεται η ψυχή βουτώντας στα τάρταρα

κανένας όμως δεν γυρνάει σε τούτα τα χώματα

η παιδική ηλικία τρεχαλάει γδυμνή

χαμένη

κανένας πια δεν ζωγραφίζει της επιστροφής τους χάρτες

σε τούτην εδώ την έρημη γης

κανένας δεν γνωρίζει τρόπους επανόδου

κι ο ποιητής απλώς ακούει

την εξομολόγηση

την έσχατη ακούει ομολογία του χρόνου

και δεν μιλάει

μόνο ακούει απλώς την απουσία

ακούει ό,τι δεν τον αφήνει να κοιμηθεί

τις νύχτες

την κραυγή των απόντων

και ο λόγος ο από καταβολών

βλέπει το φως τη σιωπή

μα η ποίηση διαβαίνει

χάνεται

κύμα

εν μέσω ωκεανού μαινομένου ως κύμα

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.