ROSARIO CASTELLANOS
ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ
Ξάπλωσα σαν χωράφι στο
ουρλιαχτό του ανέμου.
Και έγινα για μια ολόκληρη νύχτα
το όριο της μανίας και του θρήνου του.
Αχ! Ποιά ξέρει άλλη τέτοια σκλαβιά; –
ποιά τρομερότερον αφέντη;
Στην ξεραΐλα μου έχω τώρα το αποτύπωμα
Και έγινα για μια ολόκληρη νύχτα
το όριο της μανίας και του θρήνου του.
Αχ! Ποιά ξέρει άλλη τέτοια σκλαβιά; –
ποιά τρομερότερον αφέντη;
Στην ξεραΐλα μου έχω τώρα το αποτύπωμα
του ποδιού του που ποτέ δεν γύρισε πίσω.
Μετάφραση: Γιώργος
Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου