Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΒΩΔΕΛΑΙΡΟΝ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΒΩΔΕΛΑΙΡΟΝ

Στα πρόθυρα του καταρράκτη του Νιαγάρα

κινούνταν δίκην συνεχούς οι φανοστάτες

δίχως να μπαίνουν, παραμένοντας διαβάτες

απ’ έξω να τους περιλούζει η βουβαμάρα

που ελέρωνε τους ουρανούς, με τα φουγάρα

να εκπέμπουν μύθους και να σφάζουν απελάτες

στων αμπελιών τις μάντρες και όσους ορειβάτες

ξεμείνανε στων χειμαδιών τη σαστιμάρα.

Και ως ξάφνου πρόβαλε στο φως τής Μανταλένας

το πόδι σαν ωδή να σπεύδει και ποτέ

να μην παρασπονδεί στο χώμα που πατεί,

αμέσως σβήστηκε – και μι’ αστραπή τής πέννας

του Βωδελαίρου την είπε fugitive beauté,

agile et noble, avec sa jambe de statue.