ΜΕ ΩΡΑΙΑ ΚΛΙΣΗ ΟΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΕ ΩΡΑΙΑ ΚΛΙΣΗ ΟΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΙ

Από ’να ξύσμα αιθρίας αύρας σαν ν' αγγίχτη

το λαιμουδάκι της. Δεν είχε πού να γείρει

και σάλπαρε να πιάσει τον ανεμοδείχτη

που εμύριζε στο κύμα της από ξωκλήσι

κομμένος με τους μίσχους νά ’ναι γύροι-γύροι

και τ’ άνθη άπαντα έχοντας εντός της κλείσει.

Της Αμαράνθης κήπος πλέχτηκε ένα δίχτυ

κι απ’ τ’ ανοιχτά τζαμόφυλλα με ωραία κλίση

οι στεναγμοί (αχ και βαχ!) πασπάλιζαν τη γύρη.