ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΙΟΒΑΝΝΑ
Η ΒΑΡΚΑ
Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
Μια βάρκα μόνη λιώνει στη στεριά
χωρίς τιμόνι και χωρίς κουπιά
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή,
τη δέρνει η αλμύρα, ο ήλιος κι η βροχή
και μέσα στη σιωπή πεθαίνει μοναχή.
Είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
σαν έφυγες μακριά μια βροχερή βραδιά,
είν' η καρδιά μου βάρκα στη στεριά
που δίχως συντροφιά με τρώει η μοναξιά.
Πέρα, μακριά το πέλαγο γελά
κι εμένα σιωπηλά το δάκρυ μου κυλά.
Στίχοι και μουσική: Σπήλιος Μεντής.
Η κρυστάλλινη φωνή της υπέροχης Γιοβάννας μου έφερε μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια, όταν άκουγα μουσική και τραγούδια από το ραδιόφωνο, προτού ακόμα αποκτήσω πικ-απ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που τη θυμηθήκατε...
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Διατελώ από τη δεκαετία του 60 λάτρης της! Χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή