ΟΛΙΓΗ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ

ΟΛΙΓΗ  ΑΚΟΜΑ  ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ένας σοφός άνθρωπος είπε τον περασμένο αιώνα

ότι στο τέλος όλοι γινόμαστε ο εχθρός μας.

Είναι καθώς τρέχουμε να βρούμε τα όπλα

τα πιο κατάλληλα, τα καίρια στρατηγήματα ;

Πιο συμπαγής η εικόνα του εχθρού, τον μελετάμε

καλύτερα κι απ’ τον εαυτό μας. Το άγνωστο

μας σπρώχνει φοβισμένους στα βήματά του.

Μοίρα παράξενη, κρυφή ανάγκη που έχουν όλα

να καταλήξουν στο αντίθετό τους. Στην άκρη οι θεωρίες,

κάτι δεκαετίες μετά τον πιο μεγάλο πόλεμο

κι ο Γερμανός έγιν’ ο Σάιλοκ της Ευρώπης.

Γνωρίζει τις γραφές καλά, κορούλα δεν έχει

να του ραγίσει την καρδιά, ούτ’ εξυπνάκιας θα βρεθεί

ν’ ανακατέψει ξαφνικά τους νόμους που

τόσο νόστιμα ο Φριτς τους έχει μαγειρέψει.

Κι από την άλλη, στην Παλαιστίνη οργανώθηκε

το  μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Και ποιος τολμάει να τους τα πει κατάμουτρα ;

Οι Βελζεβούληδες που μας κατατρέχουν τελικά

είναι και άφθαστοι πλακατζήδες. Μ’ ας μη γελιόμαστε,

όλοι οι λαοί μπορούν να γίνουν το ίδιο άπληστοι

και ποιος αρνήθηκε ποτέ ν’ ασκήσει τη δύναμή του ;

Στο τέλος της ζωής του εκείνος ο σοφός ήθελε

η ύπαρξή του να ξεχαστεί, ας λείψει λοιπόν

το βαρύ του όνομα, αφήνοντας μια στάλα πικρής γνώσης.