Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ
MODERN JAZZ QUARTET: FUGUE IN A MINOR '64
John Lewis - piano
Milt Jackson - vibrophone
Percy Heath - bass
Connie Kay - drums
Laurindo Almeida – guitar
******************
MODERN JAZZ QUARTET & ITZHAK PERLMAN: SUMMERTIME
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτοί οι MODERN JAZZ QUARTET είναι καταπληκτικοί Έχω 2-3 συλλογές τους και κάθε φορά που τους ακούω είναι σαν την πρώτη φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Φυρί-φυρί: Εγώ τους αγνοούσα. Η σχέση μου με την τζαζ είναι σχεδόν ανύπαρκτη. πεντέκη κλασικούς γνωρίζω, και όχι καλά. Είναι υπέροχοι πάντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν Δάσκαλος γνωρίζεις καλύτερα απ` τον καθένα μας ότι η απόλαυση της ποιότητας δεν προϋποθέτει ειδικές σπουδές επί του αντικειμένου. Έχω από χρόνια υιοθετήσει την ρήση του Ρολάν Μπάρ: «Καμιά εξουσία. Μια στάλα γνώση, μια στάλα σύνεση κι όσο πιο πολύ καλό γούστο»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τις ευχαριστίες για τους Modern jazz quartet, αυτό έλειπε, να μας διασκεδάζετε μόνο εσείς. Σπανίως ας γίνεται και το αντίστροφο. Αντιχαριστικά, όπως είπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως και ασχέτως, μιας και θύμωσα πάλι σκεπτόμενος τα όσα συμβαίνουν στον ελληνικό χώρο από την άνοιξη, με όλους τους θεατρινισμούς και τις πιστολιές του ΓΑΠ, με όλες τις θρησκευτικών διαστάσεων πίστεις στην παιδαγωγικού χαρακτήρα αναμόρφωση της γενικώς και αορίστως ελληνικής συνείδησης, με όλες τις αναδύσεις εθνικών συμπλεγμάτων, με όλα τα στηριζόμενα (σε επίπεδο αφετηρίας-αφορμής λόγου) σε λαϊκιστικά δυτικά έντυπα στερεοτυπικά σχόλια πολιτισμικού αυτορατσισμού, και άσχετα βέβαια με το αν έπρεπε ή όχι εν τέλει να μπλεχτεί το ΔΝΤ στην μέση ή αν θα έχει θετικά αποτελέσματα η όλη υπόθεση, αφιερώνω στο αλωνάκι ένα ποίημα του Χάκκα σχετικά με τις πιθανές "κρίσεις συνειδήσεως" του μέλλοντος εκ μέρους των σίγουρων για όλ' αυτά. Μακάρι βέβαια να μην χρειαστούν -οι κρίσεις.
-
ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΙΙ
Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος
ότι όσοι έχουν οξύτατη όραση
θα επιζήσουν της πρώτης κρίσεως
των καρδιακών κρίσεων
της οικονομικής κρίσεως
ακόμη και της εσχάτης κρίσεως
αρκεί ν' αντέξουν τις κρίσεις συνειδήσεως.
Κατά τα άλλα
πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι
γιατί δεν άρχισε να βρέχει βατράχια
αν και θα επινοηθούν ειδικά αλεξιβρόχια
αποσμητικά κατά της αηδίας
έως ότου εξοικειωθούμε με την μπόχα
των νεκρών αισθημάτων και ελπίδων.
-
Συγγνώμη για την από το πουθενά πολυλογία,
γιώργος γ.
@ Ανώνυμος (γιώργος γ.): Σε ευχαριστώ για όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυπρόσδεχτη πολυλογία αγαπητέ γιώργο γ.
ΑπάντησηΔιαγραφή