ROBERT GERNHARDT
ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΑΠ’ ΤΟ ΜΕΤΣΙΝΓΚΕΝ
Εσένα θέλω να υμνήσω ασχήμια.
Έχεις κάτι αξιόπιστο παρ’ όλη σου τη γύμνια.
Η ομορφιά παρέρχεται και φθίνει.
Μας πιάνει πόνος που τη βλέπουμε να σβήνει.
Όσοι το ωραίο κοιτάζουν, νιώθουν τη φθορά.
Ξέρουν πως κι η δική του θά ’ρθει γρήγορα η σειρά.
Το ωραίο στο τέλος πάντα μας στενοχωρεί.
Το άσχημο μας χαροποιεί γιατί διαρκεί.
Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Πλανόδιον», τχ. 48, Αθήνα Ιούνιος 2010, σελ. 828.
εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή