Η ΛΥΡΙΚΗ ΣΙΩΠΗ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

Η ΛΥΡΙΚΗ ΣΙΩΠΗ

(μὲ τὶς ὁμοιοκταληξίες γιὰ ἕνα ροντὸ τοῦ Σέιφρτ)

 

Ναί, στῶν ὁμοικαταληξιῶν τὸ δέρμα

ἀνοίχτηκαν σὰν οὐρανοὶ τὰ ἁβρά της χείλη.

Καὶ μιὰ βροχὴ ἀσπασμῶν ἀπ᾽ τῆς φωτιᾶς τὴν ὕλη

χωρὶς κὰν λέξεις ἔστρωσε τοῦ λόγου τὸ ἕρμα.

 

Κερματισμένη ἀγάπη, καὶ τὸ κάθε κέρμα

εἰκόνες ὁμιλίας ἔχει καταστείλει.

Καί, στῶν ὁμοικαταληξιῶν τὸ δέρμα

ἀνοίχτηκαν σὰν οὐρανοὶ τ᾽ ἁβρά της χείλη.

 

Σιωπὴ ἄυλη σφραγίζει τῆς λαλιᾶς τὸ τέρμα·

σιωπή: τῶν νοημάτων τῶν βαθιῶν ἡ φίλη ἡ

πιστὴ φιλοξενεῖ τοῦ ποιήματος τὸ σπέρμα

 

στὴ μήτρα της, στὸ ροδαλὸ καὶ σκοῦρο δείλι.

Καί, στῶν ὁμοικαταληξιῶν τὸ δέρμα

ἀνοίχτηκαν σὰν οὐρανοὶ τ᾽ ἁβρά της χείλη.

 

***************************

 

JAROSLAV SEIFERT

 

ΤΟ ΡΟΝΤΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

 

Σαν το χιονάνθι, ω, τόσο φωτεινό έχεις δέρμα,

μα ρόδου εσένα ευωδιές λαλούν τα χείλη!

Η αγάπη... Τί μονότονη του λόγου η ύλη!

Οι λέξεις... Άχρηστες στ’ αλήθεια, δίχως έρμα.

 

Κι ενώ προσμένω από τον οίκτο σου ένα κέρμα,

τους πόθους η ομιλία σου μού ’χει καταστείλει.

Σαν το χιονάνθι, ω, τόσο φωτεινό έχεις δέρμα,

μα ρόδου εσένα ευωδιές λαλούν τα χείλη!

 

Μη μου μιλάς, μη μ’ απαντάς! – σου λέω. Τέρμα!

Ο φόβος πως δεν θα μου ’ρθείς, καλή μου φίλη,

θα λειώσει, θα κυλήσει σα χυμένο σπέρμα,

 

σαν χιόνι περσινό, σαν φως χλωρό το δείλι.

Σαν το χιονάνθι, ω, τόσο φωτεινό έχεις δέρμα,

μα ρόδου εσένα ευωδιές λαλούν τα χείλη!

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

 

***************************

 

JAROSLAV SEIFERT

 

JARNÍ RONDEAU

 

Máš po sněžence bledou pleť,
však ústa po růži ti voní.
Jsou slova lásky monotónní,
co počít mám si s nimi teď,

 

když čekám na tvou odpověď
a zmaten pospíchám si pro ni?
Máš po sněžence bledou pleť,
však ústa po růži ti voní.

 

Jen nakonec mě nepodveď,
a strach, který ti oči cloní,
ať zmizí rychle, prosím, hleď,

 

jako ten sníh, co padal loni.

Máš po sněžence bledou pleť,
však ústa po růži ti voní.