ΜΑΤΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΝΑ ᾽Ν᾽ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΜΑΤΙΑ ΑΝ ΔΕΝ  ΕΙΧΕΣ ΝΑ ᾽Ν᾽ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

 

Μάτια ἂν δὲν εἶχες νά ᾽ν᾽ στὸ χρῶμα τῆς σελήνης,

τῆς μέρας τοῦ πηλοῦ, μὲ φλόγες καὶ ἐργασία·

στοῦ ἀγέρα ἂν δὲν ἤσουν δεμένη τὴ σβελτάδα

γιὰ νά ᾽σαι ὁλάκερη κεχριμπαριοῦ ἑβδομάδα·

 

ἡ κίτρινη στιγμὴ ἂν δὲν ἤσουν ποὺ ἀνεβαίνει

ἀπ᾽ τὶς περιπλοκάδες τὸ φθινόπωρο· καὶ ἂν

δὲν ἤσουν τὸ ψωμὶ ποὺ φτιάχνει τὸ φεγγάρι

εὐωδιαστό, μὲ τ᾽ οὐρανοῦ τὰ ἐξαίσια ἀλεύρια,

 

πολυαγαπημένη, δὲν θὰ σὲ ἀγαποῦσα!

Στὴν ἀγκαλιά σου ἐγὼ ἀγκαλιάζω ὅ,τι ὑπάρχει:

τὴν ἄμμο καὶ τὸν χρόνο, τῆς βροχῆς τὸ δέντρο —

 

καὶ γιὰ νὰ ζῶ ἐγώ, εἶναι ἐδῶ καὶ ζοῦν τὰ πάντα.

Χωρὶς νὰ πάω πουθενά, τὰ πάντα βλέπω·

ὅλα ὅσα ζοῦν, τὰ βλέπω νά ᾽ναι στὴ ζωή σου.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής