ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Οἱ
λέξεις λούζονται μὲς στὸ πηγάδι
τοῦ
λόγου τοῦ ἄλογου ποὺ χλιμιντρίζει
στῶν
συναισθήσεων τὸ μετερίζι.
Τὸ ὑφάδι
τῶν φιλιῶν μὲς στὸ σκοτάδι
μὲ
δάχτυλα πλεγμένα καὶ μὲ ρύμη
ὀνείρων
ζωντανῶν, θεμέλιο φθόγγο
συσπάσεων
ὁρίζει. Μὲ ἀκραιφνὴ ὄγκο
οὐσιαστικῶν
ρημάτων ἡ ἐπιστήμη
όρθώνεται
σὰν πόλισμα τῆς πράξης
μὲ
δρόμους, κήπους, λεωφόρους, δέντρα,
οἱ δὲ
ἐραστὲς τῶν ἀναμνήσεων κέντρα
φορτίζουν μὲ ὁλομέταξες
σταλάξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου