ΑΝΥΤΗ
[ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΘΕΡΣΙΔΑΣ]
Αντί η μητέρα σου, Θερσίδα μου, θάλαμον ωραίο νυφικό να στρώσει, όπου
σεμνοί θε ν’ αντηχούσανε υμέναιοι, άγαλμα κοριτσιού στο μνήμα σου έστησε το μαρμαρένιο
στο μπόι ίσο και στην ομορφιά σου όμοιο· κι έτσι, νεκρή και που ’σαι εσύ,
μπορούμ’ εμείς και να σε βλέπουμε και να σου λέμε καμιαδυό κουβέντες.
*********************
[Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΑΡΧΟΥ]
Η νεανική σου ανδρεία σε σκότωσε, Πρόαρχε, στον πόλεμο – και βύθισες
το σπίτι του Φειδία, του πατέρα σου, στο μαύρο πένθος.
Μα τούτη ’δω η πέτρα, που έχεις από πάνω σου, ωραία τραγουδάει λόγια
και λέει πως υπέρ της προσφιλούς πατρίδας σου έπεσες μαχόμενος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου