ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ
ΚΗΠΟΥ ΜΕ ΠΑΓΟΝΙΑ
Σχοινοβατεί
ο ίμερος απάνω απ’ το ποτάμι
που
απ’ τον καθρέφτη ξεκινά της μέσα γνώσης
και
χώνεται σε θάλασσες με διασταυρώσεις
απόηχων
και αλαλητών. Και πώς να κάμει
αλλιώς;
Εδώ το αλάλητο σκληρό σφεντάμι
ας
πάρει τώρα για ραβδί του τις πτυχώσεις
των
άρρητων λιμνών και στις αποθεώσεις
των
ουρανών να τό ’χει σαν τυφλός καλάμι.
Τον
βλέπω στο κενό το τεθλασμένο νά ’ναι
ανήμερο
φαινόμενο με τις καμπύλες
του
τέλους να ονομάζουν νόμους που θα πάνε
στα
πέλαγα ν’ ανοίξουν των νερών τις πύλες.
Και
αγγέλων στρατιές άνθισαν κι ένα παγόνι,
καθώς
θυμήθηκα τη λέξη φωτογώνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου