ΜΠΕΠΟ

JORGE LUIS BORGES

ΜΠΕΠΟ

Κοιτιέται ο άσπρος και εργένης γάτος

στη φωτεινή σελήνη του καθρέφτη

χωρίς να ξέρει ότι η λευκότητά του

και τα χρυσά του μάτια, που ποτέ του

στο σπίτι μας δεν είδε, η εικόνα του είναι.

Ποιός θα του πει ότι ο άλλος που τον βλέπει

ένα όνειρο είναι μόνο του καθρέφτη;

Και οι δύο συμμετρικοί εδώ οι γάτοι –λέω–

(ο γυάλινος και ο άλλος που ’χει σώμα)

ομοιώματα είναι που έδωσε στον χρόνο

αρχέτυπος αιώνιος. Το βεβαιώνει

–σκιά ομοίως– ο Πλωτίνος στις Εννεάδες.

Τίνος Αδάμ πριν τον παράδεισο και

ποιάς άγνωστης θεότητας οι άνθρωποι όλοι

τώρα ο σπασμένος είμαστε καθρέφτης;

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.