PIERRE REVERDY
Η
ΣΙΔΕΡΩΤΡΙΑ
Τα
χέρια τη αφήνανε παλιά ροζ λεκέδες πάνω στ’ αστραφτερά εσώρουχα που εσιδέρωνε.
Στο μαγαζί μέσα όμως όπου είναι κατακόκκινη η θερμάστρα το αίμα της έχει
σιγά-σιγά εξατμιστεί. Γίνεται όλο και πιο άσπρη και μες στον ατμό που ανεβαίνει
εκείνη μόλις που διακρίνεται εκεί που πάνε και χτυπάνε των δαντελών τα κύματα.
Τα ξανθά της μαλλιά κυματίζουν στον αέρα
με μπούκλες σαν ηλιαχτίδες και το σίδερο τραβάει το δρόμο του ανασηκώνοντας απ’
τ’ ασπρόρουχα σύννεφα συνεχώς και συννεφάκια – και γύρω απ’ το τραπέζι η ψυχή της
που αντιστέκεται ακόμα, η ψυχή της που ’ναι ψυχή σιδερώτριας, τρέχει και
διπλώνει τα σιδερωμένα της τερετίζοντας κάποιο τραγούδι – χωρίς ουτ’ ένας εκεί
να το παίρνει χαμπάρι.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου