ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

PRIMO LEVI

ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΑ

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Έχε υπομονή, γυναίκα μου απαυδισμένη,

Έχε υπομονή για του κόσμου τα πράγματα,

Για τους συνοδοιπόρους στο ταξίδι, και για εμένα,

Απ’ τη στιγμή που αυτοί σού έπεσαν στον κλήρο.

Δέξου, μετά από τόσα χρόνια, κάτι στίχους

  αρρωστιάρικους

Για τούτη των γενεθλίων σου τη στρογγυλή επέτειο.

Έχε υπομονή, γυναίκα μου ανυπόμονη,

Αλεσμένη, λειωμένη, γδαρμένη

Που κάθε μέρα γδέρνεσαι και η ίδια λίγο-λίγο

Γιατί μεγαλύτερο η σάρκα η γυμνή κακό σου κάνει.

Δεν είναι άλλο καιρό να ζούμε μόνοι.

Δέξου, σε παρακαλώ, αυτούς τους 14 στίχους –

Είναι ο δικός μου άγαρμπος τρόπος να σου πω,

  καλή μου,

Πως, αν δεν ήσουν εσύ, εγώ στον κόσμο δεν

  θα υπήρχα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.