Η ΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΒΑΚΗ

PIETRO METASTASIO

Η ΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΒΑΚΗ

Σε σκληρότατη θάλασσα τρέχω,
Και πανάκι και ξάρτι δεν έχω,
Και το πέλαο μουγκρίζει φριχτά.

Η γλαυκότη του αιθέρος μαυρίζει,
Η φωνή των ανέμων σφουρίζει,
Λείπει η τέχνη και δεν με βοηθά.

Μέ τον άθλιον η τύχη με παίρνει,
Κι όθε θέλει η προδότρα με σέρνει,
Καθώς φεύγει, και δε με κοιτά.

Η αθωότη μ’ απόμεινε μόνη,
Την αισθάνομαι μέσα στα στήθια,
Αλλ’ αντί να μου φέρει βοήθεια,
Με συντρίβει, με πνίγει σκληρά.

Μετάφραση: Διονύσιος Σολωμός.

************************

ARIA DI ARBACE

Vo solcando un mar crudele
Senza vele e senza sarte;
Freme l'onda, il ciel s'imbruna,
Cresce il vento e manca l'arte
E il voler della fortuna
Son costretto a seguitar.

Infelice in questo stato
Son da tutti abbandonato;
Meco sola è l'innocenza
Che mi porta a naufragar.

Από την όπερα του Leonardo Vinci «Artaserse»

Arbace: Franco Fagioli
Orchestra: Concerto Köln
Conductor: Diego Fasolis