ALÍ CHUMACERO
ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΗ
Από ρόδα χορτάτη και τραγούδι,
κόντρα στην αρχή της ύπαρξής σου υποκινείς
μιαν ανάμνηση χειλιών ναυαγισμένη
και τη ντροπαλή εχθρότητα
τού βιαστικού και πτητικού αρώματος
κάτω από την ταυτόσημη σιωπή
στην άχρηστή ηρεμία της παρθενιάς σου
κόντρα στην αρχή της ύπαρξής σου υποκινείς
μιαν ανάμνηση χειλιών ναυαγισμένη
και τη ντροπαλή εχθρότητα
τού βιαστικού και πτητικού αρώματος
κάτω από την ταυτόσημη σιωπή
στην άχρηστή ηρεμία της παρθενιάς σου
της έρημης.
Αλλάζεις εκτός χρόνου·
ξέρεις όμως ότι
αφήνεσαι στην εγκατάλειψη, υποτάσσεσαι
σαν λουλούδι στη θάλασσα,
ασχέτως αν στα χείλη σου ανάμεσα πετάει το τραγούδι,
και η κούρασή σου επιμένει νά ’ναι μες στον κόσμο·
όπως και η σκληρή μοναξιά των αισθημάτων σου:
άθροισμα έρωτος και δακρύων
αφήνεσαι στην εγκατάλειψη, υποτάσσεσαι
σαν λουλούδι στη θάλασσα,
ασχέτως αν στα χείλη σου ανάμεσα πετάει το τραγούδι,
και η κούρασή σου επιμένει νά ’ναι μες στον κόσμο·
όπως και η σκληρή μοναξιά των αισθημάτων σου:
άθροισμα έρωτος και δακρύων
που πλημμυρίζουν
τους παλμούς μου
σε τούτη τη μάταιη αίσθησή μου
σε τούτη τη μάταιη αίσθησή μου
να σε νιώθω σε αγωνία.
Αντιστέκεσαι μόνο στον έρωτα και σε συντηρεί
η ανίκητη ελπίδα του κορμιού μου,
σάμπως για να σε τουμπάρει
όποτε κλείνεις τα μάτια και στον εαυτό σου τον ίδιο·
αντέχεις στο χάδι που θα σε κάνει ακίνητη,
κι έπειτα θα σαλπάρεις προς το μέρος μου και θ’ αμυνθείς,
χωρίς καν να σε ξέρω,
ακατοίκητο άνθος και τσαλακωμένο εσύ τραγούδι,
γυναίκα εξαγορασμένη από τον κόσμο
και καμωμένη άγαλμα απελπισμένο κάποιον χειμώνα.
η ανίκητη ελπίδα του κορμιού μου,
σάμπως για να σε τουμπάρει
όποτε κλείνεις τα μάτια και στον εαυτό σου τον ίδιο·
αντέχεις στο χάδι που θα σε κάνει ακίνητη,
κι έπειτα θα σαλπάρεις προς το μέρος μου και θ’ αμυνθείς,
χωρίς καν να σε ξέρω,
ακατοίκητο άνθος και τσαλακωμένο εσύ τραγούδι,
γυναίκα εξαγορασμένη από τον κόσμο
και καμωμένη άγαλμα απελπισμένο κάποιον χειμώνα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου