"Παραδίπλα μένει Ξανθή λευκοντυμένη νεραντζιά φουντωμένη καυτή λάβα χυμένη σκέφτομαι ο άμοιρος, με ψυχή κολασμένη και κεφάλα επαρμένη ήταν ανάγκη να ήταν ντυμένη ή γειτόνισσα που παραδίπλα μένει ?"
( και με τρελλαίνει).
Πολύ όμορφο το αλωνάκι σου. Το παρακολουθώ ανελλειπώς
Μέγα Κίνητρο
ΑπάντησηΔιαγραφήπου αιτείται
ποιητικής Αδείας
να εισέλθει ο Ποιητής
στο άδυτο οχυρό της.... γειτόνισσας...
;-))))
είθε λέει ο άνθρωπος όχι γιούρια
ΔιαγραφήΜε εντυπωσίασε το ποίημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω, διαπράττω ιεροσυλία.
"Παραδίπλα μένει
Ξανθή λευκοντυμένη
νεραντζιά φουντωμένη
καυτή λάβα χυμένη
σκέφτομαι ο άμοιρος, με ψυχή κολασμένη
και κεφάλα επαρμένη
ήταν ανάγκη να ήταν ντυμένη
ή γειτόνισσα που παραδίπλα μένει ?"
( και με τρελλαίνει).
Πολύ όμορφο το αλωνάκι σου.
Το παρακολουθώ ανελλειπώς
@ kkai-Lee: Και γιατί είναι ιεροσυλία; Μιά χαρά είναι, και μου άρεσε πολύ η "μετάφραση". Νά 'σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Γιώργο. Χαίρομαι που σου άρεσε. Νάσαι και συ καλά και να χαιρόμαστε τις όμορφες αναρτήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε χαιρετώ.
Μιχάλης
@ kkai-Lee: Νά 'σαι καλά, φίλε Μιχάλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή