Σ’ ΕΣΕ ΤΟ ΧΩΜΑ

PABLO NERUDA


Σ’ ΕΣΕ ΤΟ ΧΩΜΑ

Μικρό μου
ρόδο,
ρόδο μου μικρό,
κι άλλοτε πάλι
τόσο μικρουλάκι ρόδο και γυμνό,
που μοιάζεις
να χωράς
στη μια παλάμη μου,
όποτε σε πιάνω, σε σηκώνω
και στο στόμα μου σε φέρνω·
μα να, όμως,
ξαφνικά
τα πόδια μου στα πόδια σου ακουμπάνε
και όλο το στόμα μου στα χείλη σου,
γιατί έχεις πάρει κιόλας μπόι,
κι οι ώμοι σου υψώνονται δυο λόφοι,
οι μαστοί σου αιωρούνται πάνω απ’ το στήθος μου
και μόλις που φτουράει μετά βίας το μπράτσο μου
για νά ’ρθει να τυλίξει
της μέσης σου τη λυγερή ημισέληνο:
στον έρωτα σαν τον φλοίσβο δίνεσαι της θάλασσας·
τα διάπλατα μάτια τ’ ουρανού
ούτε που μπορώ καν να μετρήσω,
μα σαν σκύβω στο στόμα σου
φιλάω σ’ εσέ το χώμα.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.