UMBERTO SABA
ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΝΗΦΟΡΟ
Απ’ τον μοναχικό ανήφορο που πέφτει
στη θάλασσα - πράσινη κι αφρισμένη
με το πλάι της σήμερα δέρνει την πόλη - φαίνεται
το άσπρο πανόραμα της Τεργέστης.
Εσύ τους γνώριζες ήδη - λες - αυτούς
τους δρόμους μου, όπου συναντάς το πολύ
μια γυναίκα να ανεβαίνει ασθμαίνουσα,
ένα αγοράκι, που αν η τραμουντάνα φυσάει
- βάζοντας σ’ όλα φτερά - πετάει για χάρη σου. Μετά
συνέρχεται, σε προσπερνάει αγέρωχο.
Ένας ολόκληρος κόσμος αγαπημένος, που
του είχα δοθεί και ξαναζεί σήμερα μόνο για σένα.
Μετάφραση: Σωτήρης Παστάκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου