ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΟΥ

ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Έτσι που γυρίσαμε
γυαλίζουνε οι ράγιες στο σκοτάδι
απ’ την πολλή σιωπή
έτσι που γυρίσαμε
βρήκαμε τους εισπράκτορες σφαγμένους
και το πεντακοσάρικο για το εισιτήριο
θα μας περισσεύει
και τα τέσσερα χρόνια
γι’ αυτό που λέγαμε ζωή μας
θα μας λείπουν
έτσι που γυρίσαμε κ’ οι δρόμοι προχωράνε
τετραγωνίζοντας την άδεια πολιτεία
σε πένθιμους φακέλλους
κι αυτό ο αστυφύλακας περνάει και χασμουριέται
Θεέ μου! Ας μίλαγε τουλάχιστον αυτός
κι ας μου ζητούσε
       την ταυτότητά μου.


              1952



Από το βιβλίο: Άρης Αλεξάνδρου, «Ποιήματα (1941-1974), Β΄ έκδοση, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1981, σελ. 66.