ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΙΡΙΑΜ ΣΚΑΡΤΣΕΛΛΟ

Η MIRIAM SCARCELLO ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΕΙΠΕ Η ROSA BALISTRERI


'A VIRRINEDDA

Accatari vurria na virrinedda
di notti la to porta spirtusari
vidiri gioia mia quantu si bedda
quannu ti spogli prima di curcari.

E temu ca nun fussi accusì bedda
ca l’occhi nun m’avissiru annurbari
lassa la porta misa a spaccazzedda
ca ju stanotti ti vengu a truvari.

E na varcuzza banner banner
sta dia d’amuri ni vinni a purtari
ridianu tutti li cilesti sferi
trimavanu li specchi di lu mari.

Binidiru lu Diu chi ti manteni
c’accusì bedda ti vosi furmari
spampinanu li ciuri unn’é ca veni
l’ariu tribulatu fai sirinari.

Avia li trizzi din a Mantalena
ntesta si miritava na curuna
nni la to casa nun ci sta lumera
lu lustru lu fait u, stidda Diana.

Catina ca mi teni ncatinatu
catina chi ncatini l’arma mia
beni ti vogliu cchiù di lu me ciatu
accusì criu ca vo beni a mia.


***************************


ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΡΥΠΑΝΙ

Πά’ ν’ αγοράσω ένα μικρό τρυπάνι
κι αργά θα ρθώ μιά πόρτα να τρυπήσω
να δω το κοριτσάκι μου τί φτιάνει,
γυμνούλι να το δω, να το κοιμίσω.

Φοβάμαι, όταν σε δω, μη με θαμπώσεις
κι ορμήσω και την πόρτα σου τη σπάσω·
άσε ανοιχτά, χαρά μου, να με νιώσεις,
ζητάω να μπω, γλυκά να σ’ αγκαλιάσω.

Εφτά βαρκούλες με πανιά σε πάνε
του έρωτα το λιμάνι για να πιάσεις,
κι οι εφτά ουρανοί σου ανοίγουν και γελάνε,
χαλάει η κάλμα απάνω της θαλάσσης.

Να’ναι καλά οι εφτά οι θεοί οι γενναίοι
που σ’ έχουν φτιάξει, φως μου, ωραία τόσο.
Κήπους μαραίνει ο ίσκιος σου όπου πνέει·
ζήτα μου τη ζωή μου να σ’ τη δώσω.

Είσαι γλυκιά πολύ, σαν άγια εικόνα,
σαν άγιο μύρο, σαν την Παναγία·
φοράς στην κεφαλή χρυσή κορώνα
και φέγγεις, κι όλα γύρω είν’ ευλογία.

Καδένα (και με δένεις και με ορίζεις),
καδένα (την ψυχή μου οπού έχεις δέσει)
είσαι, και τη ζωή μου μού χαρίζεις –
κι αυτό εμένανε πολύ μ’ αρέσει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.