ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ
Δεν ήσαν περαστικοί κομήτες
ούτε καν στιγμιαίοι διάττοντες
τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε –
το πολύ καύτρες μέσα στη νύχτα
απ’ τα τσιγάρα που τινάζαμε
κι η πύρινη τροχιά τους
μόλις που πρόφταινε να λάμψει.
Αυτό το λίγο ήταν που γέμιζε τη ζωή μας
κι αν κάποτε μιλούσαμε για θάνατο
με σιγουριά τον βάζαμε γι’ αργότερα.
Από το βιβλίο: Τίτος Πατρίκιος, «Νέα χάραξη», Κέδρος, Αθήνα 2008, σελ. 70.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου