ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑΝ ΤΗΣ ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΗΣ

Το δάχτυλο θα δει ξανά το δαχτυλύδι
του Γύγη και το στόμα δίκην γεγονότος
υπερσυντελικού θ’ ανοίξει και ως πιλότος
σπονδές στον σκύλο θα τελέσει. Τότε εν είδει

αριστεράς στροφής θ’ αναφανούν ανάρια
φανάρια θυέλλης διάτρητα από ανάσες σκότους
ν’ αποσκεπάσουν στη σιωπή το μυστικό τους
και να ζυγίσουν κόρακες με απτά καντάρια.

Αποσκωρακισμένα ειδώλια και πλαγγόνες
παντρύφηλες τριφύλλι θα βοσκάν στον κάμπο
των λαμπηδόνων, κι όταν θα με σπρώξεις νά ’μπω,
θ’ αγωνιστώ δαγκώνοντας Ταρσούς και Αγκώνες.

  Φαρσί θα πεις κι εσύ κεσέδες και φαράσια
  να με κεράσεις βυσσινάδα από κεράσια.