ΣΤΑ ΟΡΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΑ

 

RAINER MARIA RILKE

 

[ΣΤΑ ΟΡΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΑ]

 

Στα όρη της καρδιάς εκτεθειμένα. Κοίτα τί μικρή που ’ναι εκεί,

κοίτα, των λέξεων η πολίχνη η τελευταία, και πιο ψηλά, μα

το ίδιο ακόμα μικρό, άλλο ένα, τελευταίο κι αυτό,

υποστατικό των αισθημάτων. Τα βλέπεις;

Στα όρη της καρδιάς εκτεθειμένα. Έδαφος πετρώδες

κάτω από τα χέρια. Αλλά υπάρχει και κάτι εδώ

που ανθίζει· μέσ’ από άβυσσο βουβή ανθίζει και πετιέται

τραγουδώντας βοτάνι ανίδεο.

Ο Γιγνώσκων όμως; Αχ, αυτός που άρχισε να γνωρίζει,

και σωπαίνει πια τώρα, στα όρη είναι της καρδιάς εκτεθειμένος.

Και όλο τριγυρίζει εκεί, με τη συνείδησή του σώα

και άγρυπνη, κάποιο ζώο βουνίσιο,

που αλλάζει μονιές και για λίγο μόνο λημεριάζει. Και το μεγάλο

περήφανο όρνιο γυροφέρνει των κορυφών την άμικτη άρνηση. –

Περήφανο όμως εδώ πάνω, στης καρδιάς τα όρη…

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.