PIER PAOLO PASOLINI
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΟΥ
Τα απογεύματα που πέρασα παίζοντας ποδόσφαιρο στη Μπολώνια, στο στο Πράτι ντι Καπράρα (έπαιζα έξι ή επτά ώρες συνέχεια, χωρίς διακοπή: δεξί εξτρέμ, τότε, και οι φίλοι μου, λίγα χρόνια αργότερα, θα με ονόμαζαν "Στούκας": ανάμνηση γλυκόπικρη), ήταν αναμφίβολα το ομορφότερα της ζωής μου. Έχω κάτι σαν κόμπο στο λαιμό μου, όποτε το σκέφτομαι.
Pier Paolo Pasolini, "Το χάος".
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου