ΟΙ ΦΟΙΝΙΚΟΠΤΕΡΟΙ

 

RAINER MARIA RILKE

 

ΟΙ ΦΟΙΝΙΚΟΠΤΕΡΟΙ

Βοτανικὸς Κῆπος, Παρίσι

 

Στοῦ Φραγκονὰρ τοὺς πίνακες ἂν δεῖς άντανακλάσεις —

κι εδῶ τὸ αὐτό: ἀπὸ τὸ λευκὸ ἢ κόκκινο δὲν ἔχει

πιὰ μείνει περισσότερο ἀπ᾽ ὅσο ὑπάρχει καὶ ἀπαντέχει

στῆς φίλης σου τὴν ὄψη ἀκόμα, γιὰ νὰ τὸ θαυμάσεις,

 

γλυκὸ ἀπ᾽ τὸν ὕπνο της σὰν βγαίνει. Ὀρθώνονται ἐκεῖνοι

στὸ πράσινο καὶ στέκουνε σὰν μίσχοι άντεστραμμένοι

καὶ ροδαλοί, κι ἀνθίζοντας, σὰν σὲ παρτέρι, μένει

νὰ σὲ ἀποπλανήσουν πιὸ πολὺ καὶ ἀπὸ τὴ Φρύνη,

 

μὰ ἀποπλανιοῦνται οἱ ἴδιοι, ὅταν τὸ ὠχρό τους βλέμμα κρύβουν

στὴν ἁπαλότητά τους, τοὺς λαιμούς τους καθὼς σκύβουν,

νὰ τοὺς βυθίσουν σὲ καρπέρυθρο ἀμαυρὸ στολίδι.

 

Καὶ φθόνοι ξαφνικὰ στὸν ὀρνιθώνα κρώζουν· πᾶνε

ὡστόσο αὐτοὶ ἔκπληκτοι, καί, ὅταν τεντωθεῖ ἔχουν ἤδη,

σὲ κόσμο φαντασίας ἕνας-ἕνας περπατᾶνε.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.