Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

GONZALO ROJAS

Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Όταν ανοίγω στα πράγματα την πόρτα του εαυτού μου:

ποιός μου κλέβει το αίμα, το είναι, την πραγματικότητά μου;

Ποιός με σπρώχνει στο κενό

όταν ανασαίνω; Ποιος είναι

ο δήμιός μου που μένει μάλιστα μέσα μου;

Ω Χρόνε! Ω όψη εσύ πολλαπλή.

Όψη πολλαπλάσια του εαυτού μου.

Βγες έξω από τις ρίζες της μουσικής. Βγες έξω

από τον θρήνο μου. Ύψωσε το γελαστό σου προσωπείο.

Περίμενέ με να σε φιλήσω, κάλλος εσύ σπασμωδικό.

Περίμενέ με στην πύλη της θάλασσας. Περίμενέ με

στο πράγμα εκείνο που αιώνια αγαπάω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.