CATULLUS
110. ΤΟ ΞΗΓΗΜΕΝΟ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙ, ΡΕ ΣΥ ΑΥΦΙΛΛΗΝΑ
Το ξηγημένο γκομενάκι, ρε συ Αυφιλλήνα,
το κάνουν γούστο οι μάγκες όλοι, το παινάνε·
κι εκείνο τα φραγκάκια εισπράττει που του σκάνε
γιας όσα όντως κάνει και
στον τάδε και στον δείνα.
Μα εσύ, σαν τάζεις, λες ψευτιές, κι εξηγημένη
δεν είσαι διόλου, κι ούτε πίστη πια σου δίνω·
θα κάμω και θα διάξω,
λες, και αυτό και ’κείνο –
μηδέν εις το πηλίκον όμως! Και δεν μένει
παρά μονάχα να σου πω: η ξεπεταγμένη
γυναίκα αλλιώς τα κάμνει, αφού κι αλλιώς τα θέλει·
δεν σ’ έχει πάντα με υποσχέσεις στο τριβέλι –
γιατί ή είναι ή δεν είναι χειραφετημένη!
Μα εσύ, Αυφιλλήνα,... εσύ απαιτείς μπροστά τα φράγκα
(παγκούε!) κάνοντας σαν την κακιά πουτάνα
που αχόρταγη και με απατεωνιές και πλάνα
ταξίματα μασάει τον παρά του μάγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου