ΟΙ ΓΑΤΕΣ

CHARLES BAUDELAIRE


ΟΙ ΓΑΤΕΣ

Οἱ φλογεροὶ ἐραστὲς καὶ οἱ ἄτεγκτοι σοφοὶ θαυμάζουν

ἐξ ἴσου καὶ στὴν πι᾽ ὤριμη περίοδο τοῦ καιροῦ τους

τὶς γάτες τὶς γαλίφες, τὰ καμάρια τοῦ σπιτιοῦ τους,

γιατὶ καὶ αὐτές, σὰν κείνους, στὴν τρεμούλα τους σχολάζουν.

Τῆς ἐπιστήμης φίλες καὶ τῶν ἡδονῶν ἑταῖρες

ζητᾶνε τὴ σιωπὴ στοῦ ζόφου τὰ τρομώδη είσόδια·

καὶ ἀντὶ κελήτων θὰν τὶς ἔζευε ὁ Ἔρεβος στὰ ξόδια,

τὴν ἔπαρσή τους ἂν σὲ ὑποζυγίων γέρναν σφαῖρες.

Μὲς στὰ ὄνειρά τους εὐγενῶν μιμοῦνται ἤθη, πάθη,

μὰ καὶ Σφιγγῶν, ποὺ ἁπλώνονται στῆς μοναξιᾶς τὰ βάθη,

καὶ μοιάζουν ἕναν ὕπνο νὰ κοιμοῦνται δίχως τέρμα:

οἱ γόνιμοι νεφροί τους σπένδουν μαγικοὺς σπινθῆρες

καὶ ψήγματα χρυσοῦ σὰν ἄμμου τέλειους κόκκους καὶ ἔρμα

καὶ στεφανώνουν τῶν ματιῶν τους τὶς μυστήριες θύρες. 



Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.