ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

ΑΝΝΑ-ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΑΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

NOCTURNE

Αργυρό τοπίο απόψε
μεταξύ ουρανού και μνήμης
διαχωριστική η φλέβα της νύχτας
που εντός της συρρέουν τα αναμμένα αίματα
διαχωριστικό όριο ανάμεσα στον παραλογισμό
και την ανυπαρξία
κάτι μεταξύ ζωής δηλαδή
τα σύννεφα τα κλειδωμένα βλέφαρα της βροχής
που δε λένε να στάξουν
τα δέντρα, οι ξεραμένοι πόθοι μας
και πιο κάτω, στο δρόμο
ένα τοπίο που δεν γίνεται να κατευνάσεις
με κανένα νυχτολούλουδο

«δεν ήμασταν έτσι εμείς
δεν μας τρομάζαν οι φόβοι μας
δεν γυρίζαμε το κεφάλι αλλού
κάποτε, μια πλατεία
ήταν σημείο συνάντησης των επιθυμιών μας
τώρα είναι απλώς μια πλατεία
και κάποτε ένα βλέμμα ήταν σημείο εκκίνησης
τώρα είναι απλώς ένα βλέμμα»
            αργυρό τοπίο απόψε
            γυναίκας προσωπίδα που μαρμάρωσε
            μεταξύ ουρανού και μνήμης