JUAN GELMAN
ΣΒΗΣΙΜΟ
Ο έρωτάς μου είναι δύο πράγματα διαφορετικά:
η μέρα που είναι και η μέρα που είταν.
Μπαίνει ένα πουλί απ’ το παράθυρο
και αιωρούνται τα πάντα, το ν’ αγαπάς,
το να σ’ αγαπούν, γυρίζουνε όλα, τα πάντα,
από το τώρα στο ύστερα, στην κόμη σου
που γαλανίζει τη νύχτα σαν
το χέρι σου όταν
σβήνει τον τρόμο της τύχης.
***************
ΜΠΛΟΥΖ
Η πιανόλα χωρίζει το σκοτάδι
σε δύο άλογα. Το γέρικο μπλουζ
σφυρίζει και ο πόνος που δεν έχω
μοιάζει πόνος.
Γιατί ανακατεύεται στον πόνο μου, ποιός είπε
πως μπορεί να μπει άλλος πόνος
στους σκλάβους των βαμβακοφυτειών που τραγουδάνε;
Πολύ παλιά είναι όλα ετούτα.
Όψεις χαμένες στον χρόνο
για ν’ αποκτήσει ο χρόνος όψη.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου