ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ
Όχι μονάχα εκείνο που είμαστε κι ό,τι απόμεινε από μάς
ή ό,τι αγωνιζόμαστε να φαίνεται
αλλά μαζί μας σέρνουμε και τις μορφές των άλλων
που με τα χρόνια γίνονται ίσκιος ανάμνησης
μαζί μας σέρνουμε σημάδια και κομμάτια τους
το αίμα, την αγάπη τους, την περιφρόνησή τους
τα πάθη και τα μίση τους και την εκδίκησή τους
αυτά που χάσαμε σε τρόμους και κινδύνους-
όσα κερδίσαμε σε μάζες βιαστικές, τυραννικές
κι όσες μας έδωσαν χαρές περαστικές οι αθάνατοι.
Έτσι σιγά-σιγά χτίζεται σώμα και ψυχή.
Έτσι σιγά-σιγά το πρόσωπό μας.
Και μετά το Νεκρό καφενείο να μην ξεχνάμε και τις πιο πρόσφατες στιχουργικές περιπέτεις του Μάνου Ελευεθριού:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω πρόβλημα να λύσω
με ποιον τρόπο να μιλήσω
σ’ ένα πρόσωπο που κάποτε θ’ αφήσω
Είναι θέμα πια υγείας
περιττής απολογίας
να μιλάς όπως το θύμα μιας θυσίας
Έχω πρόβλημα υγείας
καρδιακής κυκλοφορίας
έχω πρόβλημα μεγάλης ιστορίας
κι ίσως φταίει στην ουσία
η μεγάλη ευαισθησία
στην απάνθρωπη δική σου αναισθησία.
Τι να πεις και πως ν’ αρχίσεις
κάποιες εξομολογήσεις
και το δίκιο σου να βρεις και να μιλήσεις
Όσο και να σ’ αγαπάνε
μια στιγμή σε παρατάνε
και σου λένε φίλε ότι θέλεις κάνε
Και να μένουμε έπειτα όλοι εμείς, οι κοινοί θνητοί, να αναρωτιόμαστε για το ρόλο των δημιουργών, τη θέση τους στο σήμερα και όλα αυτά τα ερωτήματα που παιδεύουν την ανθρωπότητα από τότε που γεννήθηκε η τέχνη...