PAUL ELUARD
Η ΑΓΝΟΙΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Η άγνοια να τραγουδάς τη νύχτα
Οπού το γέλιο χάνει το χρώμα του
Οπού οι σκέψεις που το καταβροχθίζουν
Μεθάνε με μία γουλίτσα αίμα
Απαστράπτον στα παγοποιεία.
Οι μεγάλες διαβάσεις της καρέκλας
Μεταξύ των οστών και των κόπων
Μπροστά ο θάνατος με μια τοσηδά φλογίτσα
Και τ’ αδειανά κρασοπότηρα.
Ώσπερ στρουθίον φρίσσουν επί κεφαλής.
Η σιωπή έχει στο στήθος
Όλες τις σβησμένες δάδες της καρδιάς.
Ανάμεσα στ’ άστρα της μνήμης
Οι πεδιάδες σέρνουν καταιγίδες
Και οι ασπασμοί πολλαπλασιάζονται
Στους μεγάλους προβολείς των ονείρων.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Καλησπέρα. Τόσο το ποίημα αυτό του Ελυάρ όσο και του Κ.Μοσκοφ, είναι θρυαλλίδες σκέψης και πηγές ιδεών. Νάσαι καλά που τα ανέβασες εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Sotiris: Κι εγώ χαίρομαι που σου άρεσαν. Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή