PABLO NERUDA
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΤΙ ΔΡΟΜΟΙ ΜΕΧΡΙ ΣΤΟ ΦΙΛΙ ΝΑ ΦΤΑΣΩ
Ἀγάπη μου, τί δρόμοι μέχρι στὸ φιλὶ νὰ φτάσω
καὶ πόση πλάνα μοναξιὰ ἴσαμε τὴ συντροφιά σου!
Τὰ τρένα πάντα μόνα τους μὲ τὴ βροχὴ κυλᾶνε
καὶ στὸ Ταλτὰλ δὲν λέει ἡ Ἄνοιξη νὰ ξημερώσει ἀκόμα.
Μὰ ἀγάπη μου, ναί, ἐσὺ κι ἐγὼ εἴμαστε μαζί, ἑνωμένοι
ἀπὸ τὰ ροῦχα μας ὣς καὶ τὶς ρίζες ἑνωμένοι,
μὲ τὰ φθινόπωρα, μὲ τὸ νερὸ εἴμαστε ἑνωμένοι,
μὲ τοὺς γοφούς — ἐσὺ κι ἐγώ, καὶ μόνοι καὶ ἑνωμένοι.
Τί πέτρες τὸ ποτάμι κατεβάζει σκέψου μόνο
στὶς ἐκβολές τους τὰ νερὰ ὣς νὰ φτάσουν τοῦ Βορόα·
τὰ τρένα ποὺ μᾶς χώριζαν, τὶς χῶρες κάτσε σκέψου
ἀνάμεσά μας — ἤτανε γραφτὸ ν᾽ ἀγαπηθοῦμε,
μὲ πλῆθος ἄντρες καὶ γυναῖκες ἀνακατεμένοι
καὶ μὲ τὸ χῶμα ποὺ ἐκπαιδεύει τὰ γαρυφαλλάκια.
Μετάφραση:
Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου