ΟΙ ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ

 

ALFREDO GANGOTENA

 

ΟΙ ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ

 

Ω τρελό-τρελό γέλιο, παράφορο!

Έχουμε εδώ τους επιφανείς

Συντρόφους σου στην πόλη των πετρωμένων πολυπόδων;

Πυροβόλησε και χάραξε τη γραμμή του θανάτου μας!

Πήγαινε, τρέξε και πάρε ανάμεσα απ’ τ’ αστέρια την ευγενή σου παρόρμηση.

Για μας η γη, δική μας! Και στην αγωνία μας μέσα

Προτιμότερος των γουρουνιών ο βούρκος

Από το κόκκαλο που επιπλέει

Σαν σάπιο της χιονοστιβάδας κούτσουρο!

Άκου πώς βραχνιάζει άπληστο το αφτί

Και λασπωμένο, μετά από τόσα βουλιάγματα.

Νοιάσου όμως, στήριξε τον έρωτά μας:

Τα σκυλιά γύρω-τριγύρω σου

Μα εμείς θα ξέρουμε πώς να εξομαλύνουμε τα χάη και τους λήθαργους.

Το νύχι ακονίζεται ήδη στον αέρα της ανοιχτής θάλασσας!

 

Η κορδέλα και ο ψευδάνθρακας εν μέσω του πλήθους,

Το δαχτυλίδι-σφιγκτήρας για να σ’ εξουθενώσει!

Φτάνουν πια τα γητευτικά λόγια,

Τα λόγια που βγάζουμε διυλισμένα από τον εαυτό μας.

Ω! Πόσο καλά αδειάζει ο ασκός του φιδιού

Στα βεγγαλικά των τραγουδιών σου!

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.