ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΑΡΑ
ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ
Τεκμήρια καὶ ἀποδείξεις δὲν μπορῶ νὰ προσκομίσω,
καὶ μάρτυρες —ἐν τάξει— ἀδυνατῶ νὰ προσαγάγω,
ἀλλὰ μπορῶ τὴν βούλησή σου τώρα νὰ ζυγίσω,
νὰ πῶ πὼς θά ᾽θελες νὰ μὴ σὲ λέν πιὰ Τουρκοφάγο
στὶς μέρες μας, γιατὶ τῆς σήμερον οἱ «Τουρκοφάγοι»
(ναί, σὲ εἰσαγωγικά) ἀγνοοῦν τί παναπεῖ στὴ μάχη
νὰ τρέχεις μ᾽ ἔρωτα γιὰ λευτεριά, καὶ στὰ τενάγη
τῆς πείνας νικητὴ νὰ σὲ πετᾶνε μὲ ὅ,τι θά ᾽χει
ἡ μοίρα σου τοῦ ἀγωνιστῆ διασώσει, οἱ ρητορίσκοι
οἱ γλεῖφτες καὶ οἱ γκουβερναδόροι. Ἡ τύχη σου σὲ βρίσκει
νὰ ζητιανεύεις ἐπισήμως μὲ ἄδεια ἐπαιτείας
ἑλληνοβαυαρῶν ἀρχόντων. Πλὴν θαρρῶ πὼς εἶδα
ποὺ ἀρνιόσουνα ἐλεημοσύνες ξένων ἐξ αἰτίας
τοῦ πάθους πού ᾽χες γιὰ ἀξιοπρέπεια καὶ γιὰ τὴν πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου