MARIANO BRULL
ΡΟΔΟ ΚΟΒΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΤΑΜΩΝΩ
Ρόδο κόβω και δεν σε ανταμώνω.
Στον άνεμο, έτσι, στήλες δίχως φύλλα,
μένουν του ερειπωμένου ρόδου ανάκτορα.
Τώρα —ρόδο απίθανο— ξεκινάς:
περνάς από συνυφασμένες αέρινες βελόνες
και φτάνεις στη θάλασσα της ανέγγιχτης απόλαυσης,
όπου όλα τα ρόδα
—πριν καν γίνουν ρόδα—
κάλλος είναι δίχως φυλακή του κάλλους.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου