VICENTE HUIDOBRO
Ο
ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Ο
καθρέφτης μου, ρεύμα μέσα στις νυχτιές,
γίνεται
ρυάκι και κυλάει μακριά απ’ την κάμαρά μου.
Ο
καθρέφτης μου, πιο βαθύς κι απ’ το σύμπαν,
εκεί
που πάνε και πνίγονται όλοι οι κύκνοι.
Είναι
μια πράσινη λιμνούλα στα τείχη
και
στη μέση της αγκυροβολημένη κοιμάται η γύμνια σου.
Πάνω
στα κύματά της, κάτω από υπνοβάτες ουρανούς,
οι
ονειροφαντασιές μου πλεούμενα και ανοίγονται.
Όρθια
στην πλώρη πάντα θα με κοιτάς να τραγουδώ.
Ένα
ρόδο μυστικό φουσκώνει στο στήθος μου
κι
ένα αηδόνι μεθυσμένο φτεροκοπά στο δάχτυλό μου.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου