ΑΠΟΛΙΘΟΥΣΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗ

 Octavio Paz and Antoni Tàpies. Petrificada petrificante, 1978.

© Fundació Antoni Tàpies, Barcelona / Vegap.
Photograph: Fernando Cortiglia.

© Fundació Antoni Tàpies. Available under a CC BY-NC-SA license.

OCTAVIO PAZ

ΑΠΟΛΙΘΟΥΣΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗ

Νεκρογή

ισκιόχωμα κακτοκράτεια φοβούπολη

σποδότεφρα οστεόλιθη δολόβλεπτη

απολιθωμένη φωτιά

κόγχη κενή

ο ήλιος δεν ήπιε τη λίμνη

δεν τον ερούφηξε η γη

το νερό δεν σβήστηκε στον αέρα

οι άνθρωποι ήσαν οι εκτελεστές της σκόνης

ο άνεμος

στροβιλίζεται στην κρύα κλίνη της φωτιάς

ο άνεμος

στον τάφο του νερού

ψέλνει τις λιτανείες της ξηρασίας

ο άνεμος

σπασμένο μαχαίρι στον σκισμένο κρατήρα

ο άνεμος

ψίθυρος λιπασμάτων

Ο ήλιος

ψυχοκαρδήλιος κεντρατόφυος χρυσοθερμοδότης

χώρισε

τον λόγο που κατήλθε με πύρινες γλώσσες

έσπασε

τον λογισμό και τους μύθους των ετών

το άσμα των ημερών

έγινε βροχή ρινισμάτων σιδήρου

σωρείτης σκουριασμένων λέξεων

αλφαβητάρια άμμου

κραυγές συντετριμμένες

ρυγχοπλή ηνιοφάλαρα χαλινεπιστόμιο

πεπτωκότες Κάιν νεφελώδεις

Άβελ χαλικένδυτοι

αιρετικοί χασισένιοι

εθνικοί λόγιοι

φταίχτες κλέφτες

υφάδια μονόφθαλμου σκύλου

ο οδηγός των νεκρών

χαμένος

στις σπείρες του Ομφαλού και της Σελήνης

Κοιλάδα του Μεξικού

στόμα θαμπό

λάβα σιέλου

θρυμματισμένος θρόνος της Οργής

επίμονη επινομίς

Οργή

πύργος τεθλασμένος

σώμα ψηλό σαν ουρλιαχτό

στήθη στιγματισμένα

όψη μανιασμένη

θρόμβοι αίματος ξηροπράσινοι

Οργή

καθηλωμένη σε μιά πληγή

λεπιδόκαυμα βλεμματομάχαιρα

πάνω από μια χώρα ακανθών και ψυχανθών

Τσίρκο ορέων

θέατρο νεφελών

τραπέζι μεσημεριανό

ψάθα της σελήνης

κήπος πλανητών

ταμπούρλο της βροχής

μπαλκόνι των μπάτηδων

έδρα του ήλιου

σφαιροπαίγνιο των αστερισμών

Εικόνες εκρηγνυόμενες

εικόνες

παλουκωμένες

αναπηδάει το κομμένο χέρι

αναπηδάει η ξεριζωμένη γλώσσα

αναπηδούν τα τεμαχισμένα στήθη

η καρατομημένη πόσθη

πάνω στη σκόνη πάνω

στην πίσω μεσαυλή

κλαδεύουν το δέντρο του αίματος

το δέντρο της διανοίας

Σκόνη διαμελισμένων εικόνων

Η Παρθένος

στέμμα ερπετών

Ο Γδαρμένος

Ο Διάτρητος από βέλη

Ο Εσταυρωμένος

Το κολιμπρί

σπινθιρίζουν τα φτερά του

ανθόπυρ

Η φλόγα

που ομιλεί με λέξεις υδάτινες

Η Πλατυτέρα των Ουρανών

στήθη οίνου και κοιλία άρτου

κλίβανος

όπου καίνε οι νεκροί και ψήνονται οι ζωντανοί

Η Αράχνη

θυγατέρα του αέρα

στον αέρινο οίκο της

νήμα φωτός

νήμα των ημερών και των αιώνων

Το κουνέλι

άνεμος

σμιλεμένος στον καθρέφτη της σελήνης

Εικόνες θαμμένες

στο μάτι του σκύλου των νεκρών

πεσμένες

στο φυτρωμένο πηγάδι των απαρχών

στρόβιλοι αντανακλάσεων

στο πέτρινο θέατρο της μνήμης

εικόνες

γιγαντιαίες στο τσίρκο του άδειου ματιού

ιδέες

κόκκινες πράσινες φαιές

σμήνη μυγών

οι ιδέες τρώγουν τους θεούς

οι θεοί

έγιναν ιδέες

μεγάλες χοληδόχοι κύστες

οι κύστες έσκασαν

τα είδωλα ανατινάχτηκαν

σήψη των θεών

ο βωμός έγινε κοπρώνας

η κόπρος φυτώριο

φύτρωσαν ιδέες πάνοπλες

ιδεοθέοντες ιδεοθεοί

ακονισμένοι στοχασμοί

καννίβαλοι θεωμένοι

ιδέες ιδιωτικές ως θεοί

σκύλες λυσσασμένες

σκύλες ερωτευμένες τους εμέτους τους

Έχουμε ταφεί στην Οργή

Το αμφιθέατρο του γενετήσιου ήλιου είναι κοπρώνας

Η πηγή του σεληναίου ύδατος είναι κοπρώνας

Το παρκάκι των ερωτευμένων είναι κοπρώνας

Η βιβλιοθήκη είναι φωλεά αγρίων ασπαλάκων

Το πανεπιστήμιο είναι χαβούζα με φρύνους

Ο βωμός είναι οι ίντριγκες της Τσανφάγιας

Ο νους έχει σκουριάσει απ’ το μελάνι

Οι διδάκτορες συζητούν πάνω από τα κλοπιμαία

Οι επιχειρηματίες

χέρια γρήγορα σκέψεις αργές

ιερουργούν στο κοιμητήριο

Οι διαλεκτικοί εκθειάζουν τη λεπτοφυΐα του σκοινιού

Οι περιπτωσιολόγοι ραίνουν με αγίασμα τους γκάνγκστερς

Ταΐζουν τη βία με γάλα δογματικό

Η έμμονη ιδέα μεθάει με την αντίθετή της

Ο ταχυδακτυλουργός ιδεολόγος

τροχιστής σοφισμάτων

στο σπίτι του με τις αποσπασμένες ρήσεις

σχεδιάζει εδεμικούς κήπους για βιομηχανικούς ευνούχους

δάση με γκιλοτίνες  παράδεισους με κλουβιά

       Σκουριασμένες εικόνες

    φτύνουν πάνω στις απαρχές

  μελλοντικοί εγκάθειρκτοι  παροντικοί αιματορουφήχτρες

προσβάλλουν το ζωντανό σώμα του χρόνου

Έχουμε ταφεί στην Οργή

Πάνω στο στήθος του Μεξικού

δέλτοι γραμμένες από τον ήλιο

κλίμακα των αιώνων

σπειροειδές λιακωτό του ανέμου

χορεύει η ξεθαμμένη

θυμός δίψα μανία

μάχη τυφλών κάτω από το μάτι της μεσημβρίας

μανία δίψα θυμός

χτυπιούνται με πέτρες

οι τυφλοί χτυπιούνται μεταξύ τους

θραύονται οι άνθρωποι

οι πέτρες θραύονται

μέσα υπάρχει νερό που το πίνουμε

νερό που πικρίζει

νερό που απομακρύνει τη δίψα

Πού είναι το άλλο νερό;

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.