ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ
[ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ]
Υπακούοντας τον ουρανό
Σκαρφαλώνω
Στο χαμογελαστό λόφο
Ταξιδεύω με τον ατμό
Εκεί που τρέμουν τα φύλλα
Μιας διάφανης χλόης
Εκεί που τρέμει ο ίσκιος
Ενός φιλιού
Πριν απ’ το χρόνο.
Εκεί που το φως
Έγινε μνήμη
Των πιο ωραίων ματιών
Ενώ βαθιά μες στα σύννεφα
Βλέπω ν’ ανθίζουν
Κάτασπρες φτερούγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου