Борис Леонидович Пастернак / ΜΠΟΡΙΣ ΠΑΣΤΕΡΝΑΚ (1890-1960)
ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ
Χαμένος είμαι, σαν το αγρίμι στο κυνήγι.
Κάπου είναι και άνθρωποι και φως και ελευθερία.
Τα χουγιαχτά των κυνηγών μού φέρνου ρίγη·
για μένα δεν υπάρχει διέξοδος καμμία.
Μια λίμνη· κι ένα δάσος σκοτεινό· κι ακόμη
ενός ελάτου το κορμί – που ’χει πεθάνει.
Από παντού για ’μέ είναι πια κομμένοι οι δρόμοι.
Ό,τι κι αν γίνει ας γίνει. Το ίδιο εμέ μου κάνει.
Ποιό νά ’κανα κακό; Τί μού ’χουνε προσάψει;
Φονιάς, κακούργος νά ’μαι, αλήθεια; Ή ρεμάλι;
Τον κόσμον όλο από χαρά έκαμα να κλάψει
για της πατρίδας μου τα παινεμένα κάλλη.
Κι ενώ στου τάφου μου το στόμα ήδη έχω σκύψει,
πιστεύω δεν αργεί ο καιρός της νηνεμίας,
του δε Καλού το πνεύμα θά ’ρθει να συντρίψει
της χυδαιότητας τη βία – και της κακίας.
1959
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Αγαπώ πολύ τους ρώσους ποιητές εκείνης της περιόδου. 1900 - 1930. Ζήσανε κοσμογονικές αλλαγές και πλήρωσαν αγόγγυστα το τίμημα της επιλογής τους. Ακόμη και ο Μαγιακόφσκι. Καταθέτω ένα άλλο ποίημα του Παστερνάκ. ΄Οταν ήταν νέος...
ΑπάντησηΔιαγραφή''Το πιάνο τρέμοντας γλέιφει απ΄τα χείλη τον αφρό.
Θα σε τσακίσει αυτός ο παραλογισμός. Θα πεις:
Αγαπημένε! - Όχι σταμάτα, - φωνάζω εγώ,
Με τη μουσική;! Μα πιό κοντά να' σαι μπορείς,
Απ' 'οταν μες στο μισοσκόταδο τις συγχορδίες ρίχνεις
Μες στο τζάκι, σα σελίδες ημερολογίου, χρόνο με χρόνο;
Ω, κατανόηση θαυμαστή. Το κεφάλι κουνάς και δείχνεις Έκπληξη!
Είσαι ελεύθερη, φύγε δίχως πόνο.
Πήγαινε σ' 'αλλον, κάνε το καλό, ό,τι η ψυχή ορίζει,
Ο Βέρθερος έχει ήδη γραφτεί. Μες στον αγέρα
Θάνατος στις μέρες μας παντού μυρίζει:
Ανοίγεις το παράθυρο σάμπως ν' ανοίγεις φλέβα.''
1918
Μετάφραση Γιώργος Μολέσκης
Νίκο, σε χαιρετώ!
AnaBax
Γιώργο, εκ παραδρομής έγινες Νίκος!
ΑπάντησηΔιαγραφήSorry.
AnaBax
@ AnaBax: Σ' ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή