Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
ΑΙΘΑΛΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΗΣ ΟΡΘΡΙΝΗΣ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
Επάνω απ’ της Αβύσσου τ’ άγρια σκότη
ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ
Φουγάρα λήθης σκόρπισαν τις κάπνες
στους κάμπους τ’ ουρανού που ’χε ροδίσει
και θλίβαν λόγια που όλη νύχτα ανάπνεες
στον πυρετό των πόθων, όταν λυσι-
μελής παραδοθεί είχες και μιλήσει.
Ρημάτων εμβατήρια εξατμιστήκαν,
ειρμοί αρωμάτων χύθηκαν στη μέρα
και γίναν ασυνέχεια και σβηστήκαν
σα σπίνοι που βουλιάξαν στον αγέρα,
σαν ασπιρίνη που ’λυωσε, σα σφαίρα
που σού ’σφαξε στα χείλια δυό τρυγώνια
ισοσκελή μπροστά από τα σκαλιά σου
σκαλίζοντας τα χιόνια και τα χρόνια
που επέφταν σα μπαλλόνια απ’ τη μηλιά σου
και παίρναν την παλιά λαλιά σου.
Ξεχάστηκαν ευθύς μεμιάς τα πάντα,
αιθάλη αρνητική του παραδείσου
’κεί που φαλτσοπαιάνιζε μιά μπάντα
στον κήπο της κβαντομηχανικής σου
πρωί-πρωί στα σκαλοπάτια της αβύσσου.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
ΤΑΝΓΚΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μ' αρέσει πολύ. Συγχαρητήρια Γαύρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. Δρυμωνιάτης.
Wraio poihma, treferotate Mplogkárxa mou!
ΑπάντησηΔιαγραφήEides ti kala pou ta kataferneis otan afhneis tis upervoles?
Mixalhs
@ ανώνυμος: Αυτό το είδες εσύ. Εγώ δεν βλέπω τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΑΡΙΣΤΙΚΛΗΣ: Γειά σου, σύγγαυρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν λίγο διάβαζα Φιλύρα και έτσι πως ξεστράτισα και βρέθηκα εδώ...πάλι σε ποιήμα του σταμάτησα. Απ' τα αγαπητά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Celestia: Βάζω συχνά Φιλύρα. είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές. Σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή