CESARE PAVESE
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Τοιχαλάκια τριγύρω και κήπος στη μέση
με ξερόχορτα και φως που καίει σιγανά το
άσπρο χώμα του. Είν’ ένα φως που ξέρει τί θα
πει γιαλός. Ανασαίνεις τα χόρτα του κήπου.
Σαν αγγίζεις την κόμη σου, διώχνεις τη μνήμη
της χλωρίδας.
Πολλά ώριμα φρούτα που πέφταν
είδα… ολόγλυκα… σ’ ένα χορτάρι που ξέρω
πέφταν με δυνατό γδούπο… Εσύ όμοια πετιέσαι
σαν σκιρτάει εντός σου το αίμα. Κουνάς το κεφάλι,
σαν να γίνεται γύρω σου θαύμα μεγάλο,
ενώ το θαύμα είσαι εσύ. Έχουν γεύση γλυκιά και
σένα τα μάτια· μιά θερμή θύμηση βγάζουν.
Ακούς. Τα λόγια, που ακούς, σ’ αγγίζουνε μόλις.
Λάμπει μιά σκέψη στο πρόσωπο το γαλήνιο,
και στους ώμους σου λάμπει το φως της θαλάσσης.
Στην όψη έχεις σιωπή που ακουμπά την καρδιά σου
με βαρύ χέρι, και στάλα τη στάλα ο πόνος
σε τρυπάει σα χυμός απ’ τα φρούτα τού τότε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Membra e parole antiche.
ΑπάντησηΔιαγραφήTu tremi nell' estate.
To dixws allo, eisai o monos pou mporei na metafrasei ta poihmata tou Pavese, ta toso apaithtika mes sthn aplothta tous.
Auto prepei kapote na ginei. An oxi ola, toulaxiston mian ektenh epilogh!
Καλησπέρα! Μεταποιείτε ελληνοπρεπέστατα! Σας ταιριάζει πολύ ο Παβέζε -και ο Τσελάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφος ο στίχος:" Σαν αγγίζεις την κόμη σου, διώχνεις τη μνήμη της χλωρίδας".
@ Callimachus & lapsus digiti: Αγαπητοί φίλοι, ευχαριστώ για τα προτρεπτικά / παραμυθητικά σας λόγια, αλλά -πώς τό 'λεγε ο Θανάσης Βέγγος;- "ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!" Κάνω ό,τι μπορώ, κι άμα μου λένε ότι τα κάνω και καλά και αρέσουν, "φτιάχνομαι". Αλλά ούτε ο Παβέζε ούτε (ακόμα λιγότερο) ο Τσελάν έχουν προτεραιότητα. Η σειρά λέει: Φώσκολος, Κεβέδο, Γαρθιλάσιος Δελαβέγας, Παύλος Ελυάρ, Λεοπόλδος Λουγόνες, Λουδοβίκος Αραγκόν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Callimachus & lapsus digiti: Και πρώτος από όλους (συνεχώς και αδειαλείπτως) ο Φραγκίσκος Πετράρχης!
ΑπάντησηΔιαγραφή