Τετάρτη 9 Μαΐου 2007

Η ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΣΑ ΤΟΥ ΑΛΗΤΑΡΑ



ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ


ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Ο ΤΖΟ


Στον πόλεμο ο Τζο
περνάει καλά
τον έχουν ώπα-ώπα
τον νέγρο τον λοχία
τον παλικαρά
- και πού ‘χει μαύρη πέτσα
καθένας το ξεχνά
κατώτεροι κι ανώτεροι
τον λεν παλικαρά
τον νέγρο τον λοχία
τον Τζο τον φουκαρά

Στον πόλεμο ο Τζο
περνάει καλά
ώσπου κακιά μια σφαίρα
και το δεξί πιο πέρα
το χέρι του πετά
- και πού ‘χει μαύρη μάνα
κανένας δε νογά
κατώτεροι κι ανώτεροι
τον λεν παλικαρά
του δίνουν και βραβείο
του Τζο του φουκαρά

Μονόχειρας ο Τζο
ζητάει δουλειά
μα τί δουλειά να κάνει
που το δεξί έχει χάσει
πέρα στο Βιετνάμ
- και πού ‘χει μαύρη πέτσα
θυμήθηκαν ξανά
τον νέγρο Τζο τον ήρωα
τον λεν αληταρά
τις πόρτες δεν ανοίγουν
στον Τζο τον φουκαρά.

4 σχόλια:

  1. Και ένα από τα πιο "υποφερτά" τραγούδια του Νεγρεπόντη:


    Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
    Μουσική: Λίνος Κόκοτος
    Πρώτη εκτέλεση: Πόπη Αστεριάδη

    Την πόρτα άνοιξες και μπήκες
    χωρίς μια λέξη να μου πεις
    και γέμισε η κάμαρά μου
    απ' το τραγούδι της σιωπής

    Τα πιο ωραία τραγούδια δεν τ'ακούμε
    τους πιο ωραίους στίχους, δεν τους γράφουμε ποτέ
    Κάποτε είν' ωραίο αυτό που ζούμε
    μα είν' αδύνατο με λόγια να το πούμε

    Μου φτάνει, που άνοιξες και μπήκες
    αυτό μου είναι αρκετό
    που γέμισε η κάμαρά μου
    κι εγώ σαν πρώτα σ'αγαπώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ μενανδρος
    Παραείσαι άδικος! Ξεχνάς τα ’’Μικροαστικά’’;

    ΑπάντησηΔιαγραφή