PAUL ELUARD
Η ΜΑΣΑ ΕΓΕΛΑΓΕ ΣΤ’ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ
Την ώρα που τρέμει στου χιλιανακατωμένου χρόνου τα βάθη
Ένα ωραίο πανάλαφρο πουλί
Δρομεύς δριμύτερος και από σμήνος σκόνης
Σηκώνει σε καθρέφτη πάνω ακέφαλο ένα πτώμα που ’σερνε
Ηλιόμπαλλες γλυκαίνουν τις φτερούγες του
Και με καλάθια αλαφιάζει το φως ο άνεμος
Το έτι δε καλύτερο διαθέτει θέρος αθέριστο πιο πέρα από ’δω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Oi metafraseis tou Eluard pou arxizeis na prwtodmosieueis edw se sunexeies einai akrws endiaferouses. Tha mporousa na tis apotimhsw pio upeuthuna an mou edines kai to prwtotupo (safws kai exw ta apanta tou Eluard sto ditomoths Pleiade, alla den mporw na psaxnw, idiws otan eimai kath'odon).
ΑπάντησηΔιαγραφήMia dunatothta veltiwshs egkeitai ston sugkrathmo: to prwto hmisu tou teleutaiou stixou thumizei apokries: den nomizw oti o Eluard tha egrafe pote "to eti de kalutero". Tha mou peis: "pou ein' to provlhma? to grafw egw!" - e, nai, omws den einai (akrivws) etsi...
Ηρέμησε, Καλλίμαχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήHremos eimai, maitre! Aisthhtikh suzhthsh kanoume. Entaksei, mou fanike kapws dikhgorizon kai antiluriko toso to "eti" oso kai to "de". Twra vevaia mporei na pianw to klima kai lathos. Alla autos einai kai o logos pou kanoume suzhthsh, (kai) de gustibus!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩρέ, Καλλίμαχε, τί συζήτηση να γίνει σε απόδοση υπερρεαλιστικού ποιήματος, σε συνδυασμό μάλιστα με τον έλεγχο του πρωτοτύπου; Γι' αυτό σου είπα -και μην παραξηγιέσαι- "Ηρέμησε!" Αλλά, και πάλι, νέος είσαι, και μπορεί να μη μπορείς να ηρεμήσεις (πέραν το ότι μπορεί και νά 'χεις δίκιο...)
ΑπάντησηΔιαγραφή